MAG IK JOE QUOTEN?
Fit In or Fuck Off. Een collega trainer kwam recent met deze quote op de proppen toen we de hakken-in-het-zand mentaliteit bespraken van sommige deelnemers aan trainingen. Ik vond het een erg treffend en beeldend oordeel. Een mooie quote blijft niet alleen dagen rondzingen in mijn hoofd maar komt, of beter gezegd moet er op gezette tijden ook even uit. ‘Mag ik joe quoten?’, vroeg Wim T Schippers regelmatig in zijn radioprogramma Ronflonflon. Ja dat mag, graag zelfs.
Een uitspraak, quote of tekstfragment uit een liedje, een film, een boek, een tijdschrift of een televisieprogramma. Ik krijg er maar geen genoeg van. Ik vermoed dat deze liefde begon in de tijd dat Swiebertje juffrouw Saartje vroeg om een lekker ‘koekjen met nootjens’. (Spreek de n hier goed en nadrukkelijk uit voor het juiste effect.) Hierna volgden Lange Pier uit Floris, een hele trits aan Wim T. Schippers karakters, series als Fawlty Towers en Only Fools & Horses, de platen van Neerlands Hoop, de boeken van Charles Bukowski, de stem van Jan Wolkers (met als geweldige bonus zijn ‘hè?’ aan het einde van bijna elke zin) en de films van de Coen Brothers met The Big Lebowski als voorlopig hoogtepunt. Een eindeloze rij aan inspiratiebronnen die zich gelukkig nog steeds regelmatig ververst.
Ik stond en sta gelukkig niet alleen in deze fascinatie hoewel ik eerlijk moet bekennen dat ik af en toe in mezelf praat aan de hand van favoriete zinnetjes. Soms zelfs hardop en met bijbehorend accent. Gelukkig ontmoette ik op de middelbare school een aantal medestanders met dezelfde tik. We dreven docenten en klasgenoten regelmatig tot wanhoop met onze eindeloze herhalingen van favoriete uitspraken. ‘I say this to you as a friend: you’re a sick individual.’ Ook in mijn werkend leven trof ik altijd wel een gelijkgestemde collega met wie ik ‘op niveau’ kon communiceren. Niet alleen leuk om te doen maar deze geheimspraak/flauwekul schept ook een band: wij begrijpen en verstaan elkaar. Met sommige vrienden wissel ik inmiddels al een kleine veertig jaar dezelfde oneliners uit. Heerlijk.
Mijn voorliefde voor fraaie en opmerkelijke woorden en zinnen kan ik gelukkig ook kwijt in mijn werk. Wanneer ik teksten, verhalen en interviews maak, is de uitdaging altijd om de eigenheid van de persoon en het onderwerp in kwestie zo goed en fantasievol mogelijk te verwoorden. Ik besteed dan altijd graag wat extra aandacht aan het korte baanwerk zoals koppen, streamers en quotes. De voorliefde voor kleurrijke taal en kort door de bocht gaan is ook een belangrijk onderdeel in mijn trainingen. Daar is de uitdaging om je verhaal zoveel mogelijk te doen met je eigen woorden en in je eigen toon en stijl. En om dat verhaal op 1 A-4, in 100 woorden en in 1 zin op te schijven en het te vertellen in 1 minuut, in 30 seconden en in 15 seconden. Dit betekent niet dat ik alle communicatie wil terugbrengen tot quotes en oneliners. Wanneer je de ruimte krijgt voor je verhaal, pak deze dan ook. Het zijn vooral prachtige oefeningen om alle extra’s en overbodigheden uit je verhaal weg te halen en tot de essentie te komen. En die essentie komt altijd naar boven. Vaak na flink en intensief oefenen maar dat geeft niets. Want ook voor een goede quote en verhaal geldt: Fit In or Fuck Off.
Johan Vlasblom
Een uitspraak, quote of tekstfragment uit een liedje, een film, een boek, een tijdschrift of een televisieprogramma. Ik krijg er maar geen genoeg van. Ik vermoed dat deze liefde begon in de tijd dat Swiebertje juffrouw Saartje vroeg om een lekker ‘koekjen met nootjens’. (Spreek de n hier goed en nadrukkelijk uit voor het juiste effect.) Hierna volgden Lange Pier uit Floris, een hele trits aan Wim T. Schippers karakters, series als Fawlty Towers en Only Fools & Horses, de platen van Neerlands Hoop, de boeken van Charles Bukowski, de stem van Jan Wolkers (met als geweldige bonus zijn ‘hè?’ aan het einde van bijna elke zin) en de films van de Coen Brothers met The Big Lebowski als voorlopig hoogtepunt. Een eindeloze rij aan inspiratiebronnen die zich gelukkig nog steeds regelmatig ververst.
Ik stond en sta gelukkig niet alleen in deze fascinatie hoewel ik eerlijk moet bekennen dat ik af en toe in mezelf praat aan de hand van favoriete zinnetjes. Soms zelfs hardop en met bijbehorend accent. Gelukkig ontmoette ik op de middelbare school een aantal medestanders met dezelfde tik. We dreven docenten en klasgenoten regelmatig tot wanhoop met onze eindeloze herhalingen van favoriete uitspraken. ‘I say this to you as a friend: you’re a sick individual.’ Ook in mijn werkend leven trof ik altijd wel een gelijkgestemde collega met wie ik ‘op niveau’ kon communiceren. Niet alleen leuk om te doen maar deze geheimspraak/flauwekul schept ook een band: wij begrijpen en verstaan elkaar. Met sommige vrienden wissel ik inmiddels al een kleine veertig jaar dezelfde oneliners uit. Heerlijk.
Mijn voorliefde voor fraaie en opmerkelijke woorden en zinnen kan ik gelukkig ook kwijt in mijn werk. Wanneer ik teksten, verhalen en interviews maak, is de uitdaging altijd om de eigenheid van de persoon en het onderwerp in kwestie zo goed en fantasievol mogelijk te verwoorden. Ik besteed dan altijd graag wat extra aandacht aan het korte baanwerk zoals koppen, streamers en quotes. De voorliefde voor kleurrijke taal en kort door de bocht gaan is ook een belangrijk onderdeel in mijn trainingen. Daar is de uitdaging om je verhaal zoveel mogelijk te doen met je eigen woorden en in je eigen toon en stijl. En om dat verhaal op 1 A-4, in 100 woorden en in 1 zin op te schijven en het te vertellen in 1 minuut, in 30 seconden en in 15 seconden. Dit betekent niet dat ik alle communicatie wil terugbrengen tot quotes en oneliners. Wanneer je de ruimte krijgt voor je verhaal, pak deze dan ook. Het zijn vooral prachtige oefeningen om alle extra’s en overbodigheden uit je verhaal weg te halen en tot de essentie te komen. En die essentie komt altijd naar boven. Vaak na flink en intensief oefenen maar dat geeft niets. Want ook voor een goede quote en verhaal geldt: Fit In or Fuck Off.
Johan Vlasblom